گزینه ی اشعار سیاوش کسرایی

کتاب «گزینه اشعار سیاوش کسرایی» مجموعه ای از اشعار این شاعر نام آشنای معاصر را دربردارد. سیاوش کسرایی در سال ۱۳۰۵ در اصفهان متولد شد و بسیار زود، در همان کودکی، به همراه خانواده اش به پایتخت آمد.

در دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند. او در صف شاگردان نیما یوشیج، شاعری نام آور و برجسته به شمار می رود. دوازده سال پایانی زندگی اش در خارج از کشور گذشت و در سال ۱۳۷۴ به دلیل بیماری قلبی در وین، پایتخت اتریش، زندگی را بدرود گفت و در گورستان مرکزی وین (بخش هنرمندان) به خاک سپرده شد.

«آرش کمانگیر»، «خون سیاوش»، «با دماوند خاموش»، «سنگ و شبنم»، «بعد از زمستان در آبادی ما»، «چهره مردمی شعر نیما»، «به سرخی آتش، به طعم دود»، «از قرق تا خروسخوان»، «چهل کلید»، «تراشه های تبر»، «هدیه برای خاک»، «ستارگان سپیده دم»، «مهره سرخ»، «در هوای مرغ آمین»، «هوای آفتاب» و… عنوان هایی از آثار سیاوش کسرایی است.

شعری از این مجموعه را با هم می خوانیم: «تو قامت بلند تمنایی ای درخت/ همواره خفته است در آغوشت آسمان/ بالایی ای درخت/ دستت پر از ستاره و جانت پر از بهار/ زیبایی ای درخت/ وقتی که بادها در برگ های در هم تو لانه می کنند/ وقتی که بادها گیسوی سبز فام تو را شانه می کنند/ غوغایی ای درخت»