درباره نویسنده
نویسنده روسی لئو تولستوی رمان های تحسین شده “جنگ و صلح ، “آنا کارنینا” و “مرگ ایوان ایلیچ” را نوشت و در میان نویسندگان برتر جهان قرار گرفت.
در دهه 1860، لئو تولستوی نویسنده شهیر روسی اولین رمان بزرگ خود را با عنوان جنگ و صلح نوشت. در سال 1873 تولستوی تصمیم گرفت تا روی دومین رمان مشهور خود یعنی آنا کارنینا کار کند. وی در طول دهه های 1880 و 1890 به نوشتن داستان ادامه داد و یکی از موفق ترین کارهای بعدی او مرگ ایوان ایلیچ بود.
در طول دوره های ساکت و در حالی که تولستوی یک اردوگاه در ارتش بود، او روی یک داستان زندگی نامه به نام کودکی کار کرد. در آن ، او از دل انگیزترین خاطرات کودکی خود نوشت. در سال 1852، تولستوی طرحی را به روزنامه معاصر ، مشهورترین ژورنال آن زمان ارائه داد. داستان با اشتیاق پذیرفته شد و به اولین اثر منتشر شده تولستوی تبدیل شد.
پس از گذراندن دوران کودکی، تولستوی شروع به نوشتن درباره زندگی روزمره خود در پاسگاه ارتش در قفقاز کرد. با این حال وی تا قبل از ترک ارتش ، کار با عنوان قزاق ها را تا سال 1862 کامل نکرد.
تولستوی همچنان در زمان جنگ در جنگ کریمه موفق شد به نوشتن ادامه دهد. در طی آن زمان، او Boyship (1854) را ساخت ، دنباله ای بر كودكی ، دومین كتاب در سه گانه زندگینامه ای تولستوی. در بحبوحه جنگ کریمه، تولستوی همچنین نظرات خود را در مورد تناقضات چشمگیر جنگ از طریق یک مجموعه سه قسمتی، قصه های سواستوپل بیان کرد. در کتاب دوم داستان های سواستوپل ، تولستوی یک روش نوشتن نسبتاً جدید را تجربه کرد: بخشی از داستان به صورت جریان هوشیاری یک سرباز ارائه شده است.
آنا کارنینا
به دنبال موفقیت در جنگ و صلح، در سال 1873 تولستوی شروع به کار بر روی دومین رمان معروف خود آنا کارنینا کرد. آنا کارنینا مانند جنگ و صلح برخی از وقایع بیوگرافی از زندگی تولستوی را خیالی جلوه داد، این امر به ویژه در عاشقانه شخصیت های کیتی و لوین مشهود بود، گفته می شود رابطه آنها شبیه خواستگاری تولستوی با همسر خودش است.
جمله اول آنا کارنینا از مشهورترین سطرهای کتاب است: “همه خانواده های خوشبخت به یکدیگر شباهت دارند، هر خانواده ناراضی در نوع خود ناراضی است.” آنا کارنینا مورد استقبال منتقدان و عموم قرار گرفت و حق امتیازاتی که تولستوی از این رمان به دست آورد به ثروت سریع او افزود.
با وجود موفقیت آنا کارنینا به دنبال تکمیل رمان، تولستوی دچار یک بحران معنوی شد و دچار افسردگی شد و در تلاش برای کشف معنای زندگی، تولستوی ابتدا به کلیسای ارتدکس روسیه رفت اما پاسخی را که در آنجا می یافت پیدا نکرد. او به این باور رسید که کلیساهای مسیحی فاسد هستند و به جای دین سازمان یافته، اعتقادات خود را توسعه می دهند. او تصمیم گرفت با تأسیس نشریه جدیدی به نام The Mediator در سال 1883 این عقاید را ابراز کند و ….
کتاب آنا کارنینا طبق نظر نویسندگان معروف به عنوان ده رمان برتر جهان به شمار می رود. تولستوی این رمان زیبا و جالب را قرن نوزدهم تالیف نمود و آن را به جهانیان عرضه کرد. این کتاب موضوعی در محوریت روابط عاشقانه میان مردم روسیه دارد که تولستوی آن را به زبان ساده و شیرینی تالیف نموده است. هر فرد می بایست در زندگی خود یک بار این کتاب پر محتوا را مطالعه کند و مفهوم آن را درک نماید. کتاب آنا کارنینا علاوه بر اینکه یک رمان عاشقانه به حساب می آید به موضوعات هویتی، مذهبی و …. نیز پرداخته است و همین باعث شده که یکی از برترین رمان های جهان بر شمرده شود. تولستوی این رمان زیبا را با جمله ای خاص و پر مفهوم آغاز نموده است که این جمله باز تاب زیادی در جهان داشته است. آغاز رمان آنا کارنینا این گونه می باشد:
خانواده هایی که خوشبخت هستند همگی مثل هم بوده و احساس خوشبختی می کنند اما خانواده های شوربخت هرکدام بدبختی های مخصوص خود را داشته و مشکلات خود را دارند.
این رمان که یک شاهکار غنی و پیچیده است، روند فاجعه آمیز یک رابطه عاشقانه بین آنا، زنی متاهل و زیبا و کنت ورونسکی ،یک افسر ثروتمند ارتش را ترسیم می کند. تولستوی به طور یکپارچه زندگی ده ها شخصیت را با هم می بافد و با این کار ملیله ای نفس گیر جامعه روسیه در اواخر قرن نوزدهم را به تصویر می کشد. همانطور که متیو آرنولد در مقاله مشهور خود درباره تولستوی نوشت: “ما قرار نیست آنا کارنینا را به عنوان یک اثر هنری در نظر بگیریم ؛ بلکه باید آن را به عنوان یک قطعه از زندگی در نظر بگیریم.
آنا کارنینا که توسط بسیاری به عنوان بزرگترین رمان جهان تحسین می شود، منظره ای گسترده از زندگی معاصر در روسیه و بشر به طور کلی فراهم می کند. در آن تولستوی از بینش تخیلی شدید خود برای خلق برخی از به یاد ماندنی ترین شخصیت ها در تمام ادبیات استفاده می کند. آنا زنی پیچیده است که وجود خالی خود را به عنوان همسر کارنین رها می کند و برای تحقق ماهیت پرشور خود با عواقب غم انگیز، به کنت ورونسکی متوسل می شود. لوین بازتابی از خود تولستوی است که غالباً نظرات و عقاید خود نویسنده را بیان می کند.
آنا کارنینا توسط ویلیام فاکنر به عنوان بهترین رمان تاکنون نوشته شده و توسط فئودور داستایوسکی “بی عیب و نقص” توصیف شده است. هفت شخصیت اصلی رمان که در برابر بوم وسیع و بافت غنی روسیه قرن نوزدهم قرار گرفته اند، عدم تعادل پویا را ایجاد می کنند و تضادهای زندگی شهر و کشور و همه تفاوت های عشق و شادی خانوادگی را بازی می کنند.
آنا کارنینا یک شاهکار است نه تنها به دلیل زن فراموش نشدنی در هسته اصلی آن و درام سرنوشت ساز سرنوشت او بلکه همچنین به این دلیل که عمیق ترین سوال ها را در مورد چگونگی داشتن یک زندگی پر تحرک بررسی و روشن می کند.
آنا رمانتیک تولستوی، کارنین با رنج و درد ، ورونسکی تیزبین و ده ها نفر از اعضای خانواده، دوستان و همسایگان آنها از زنده ترین شخصیت های ادبیات جهان هستند. در مقدمه تأمل برانگیز این کتاب، گری ساول مورسون با ارائه بینشی غیرمعمول در مورد این شخصیت ها، به کاوش آنچه آنها درباره نتیجه گیری های بنیادی تولستوی درباره عشق رمانتیک، عدم صداقت فکری، ماهیت خوشبختی، شر و شور واقعی و غیره نشان می دهند، می پردازد.