حضرت مولانا جلال الدین محمد بلخی ،در ششم ربیع الاول سال 604هجری قمری در بلخ زاده شد .پدر او  مولانا محمد بن حسین خطیبی است که به بهاالدین ولد معروف شده است .

زندگینامه مولانا:

جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولانا ،مولوی و رومی (شش ربيع الاول 604،بلخ یا وخش_ پنج جمادی‌الثانی 672هجری قمری ، قونیه ) (پانزده مهر 586_چهار دی 652 هجری شمسی) از مشهور ترین شاعران ایرانی پارسی گوی است. نام کامل وی 《محمدبن بن حسين حسینی خطیبی بکری بلخی ‌》بوده و در دوران حیات به القاب 《جلال الدين 》، (خداوند گار )و(مولانا خداوندگار) نامیده می‌شده است .

مولوی و دوستدارانش:

مولانا طرفداران و هواخواهان بسیاری داشت.به گفته مورخان وقتی مجلس او برگزار می‌شد ،جمعیت چنان زیاد بود که کوچه های اطراف هم مالامال از دوستداران او می‌شد. فقیهی چنان برگزیده و محبوب در میانه راه زندگی با شمس تبریزی آشنا می‌شود. شمس عارفی وارسته و درویشی دوره گرد که با همه ی اطرافیان مولانا متفاوت است .او همه معادلات مولوی را به هم می‌زند. وجود خداوند، عشق و عقل را با نگاهی متفاوت برای مولوی شرح می‌دهد.

مولانا و شمس تبریزی:  مولوی به گفته ها و حقایقی که شمس می‌گوید دل می‌بندد. از نگاه شمس همه چیز هستی را عشق است که هدایت می‌کند. عشق زیر بنای خلقت است. خداوند عاشق بود پس خلق کرد . انسان هم باید عاشق پروردگار باشد به وارسته ی آیه (تحبوا وتحبونهم)البته این طرز فکر در میان همه ی حلقه های عرفانی وجود داشته و دارد …