عادت های خوب مهم است؛ اما اغلب، این عادت‌های بدمان هستند که مانع رسیدن ما به ظرفیت کامل روحی و جسمی‌مان می‌شوند. می‌توانید تمام عادت‌های خوب دنیا را داشته باشید؛ اما اگر همچنان عادت‌های بد را کنار عادت‌های خوب انجام دهید، در رسیدن به اهدافتان کشمکش خواهید داشت. پس این‌گونه در نظر بگیرید: «شما به‌خوبی بدترین عادت‌هایتان هستید!»

عادت‌های بد مثل وزنه‌های سنگینی هستند که در طول روز با خود می‌کشید. آن‌ها شما را کند، خسته و ناامید می‌کنند. وقتی افکار، رفتارها و احساسات خاصی داشته باشید که شما را عقب نگه می‌دارند، با وجود تمام سخت‌کوشی و استعدادتان، برای رسیدن به ظرفیت کامل وجودی‌تان در کشمکش به سر خواهید برد.

همه‌ی ما به‌خاطر این نوع رفتارها گناهکاریم. کارهایی را به‌سختی انجام می‌دهیم که فکر می‌کنیم باعث بهبود زندگی‌مان می‌شود؛ اما فراموش می‌کنیم روی چیزهایی تمرکز کرده‌ایم که شاید تلاش‌هایمان را خراب کنند.

پرهیز از این سیزده عادت، فقط غم و اندوه شما را کاهش نمی‌دهد، بلکه کمکتان می‌کند قدرت ذهنی خود را توسعه دهید که این وضعیت، برای تعامل با تمام مشکلات کوچک و بزرگ زندگی ضروری است. گذشته از اینکه چه اهدافی دارید، وقتی از نظر ذهنی احساس قدرت کنید، برای رسیدن به ظرفیت کامل روحی و جسمی‌تان مجهزتر خواهید بود.

در یادداشتی در کازموپولیتن در‌باره‌ی این کتاب آمده: «مورین، مددکار اجتماعی بالینی، در این کتاب سیزده عادت روزمره را مطرح می‌کند که مانع دستیابی شما به بهترینتان می‌شود. برای مثال، ماندن در گذشته و رنجش از دیگران به خاطر موفقیتشان هرگز زندگی شما را بهتر نمی‌کند. مورین کمک می‌کند این رفتارهای منفی را به رفتارهای مثبت تبدیل کنید. پس باید اجازه‌ی این کار را به او بدهید.»

همچنین در بیزینس اینسایدر، پیرامون این کتاب می‌خوانیم: «کتاب ایمی مورین به شما کمک می‌کند چرخه‌ی عدم پیشرفت را بشکنید و زندگی رؤیایی‌تان را آغاز کنید. سیزده راهکار حیاتی ارائه‌شده در این اثر، برای بهبود قدرت ذهنی، چیرگی بر ترس‌هایتان و تبدیل شدن به نیروی محرکه‌ای است که می‌توانید باشید.

پیش‌تر نیز انتشارات بهار سبز کتابِ«سیزده کاری که زنان دارای ذهن قوی انجام نمی‌دهند» را از همین نویسنده، به چاپ رسانده بود که آن کتاب هم با استقبال فوق‌العاده‌ی مخاطبان مواجه شده و ظرف مدت کوتاهی چندین‌بار تجدید چاپ شد.

قسمتی از کتاب ۱۳ کاری که کودکان با ذهن قوی انجام می‌دهند:

تصمیم درباره‌ی اینکه چه چیز در مهار شماست، تا حد زیادی به سیستم باورتان بستگی دارد. دانش روان‌شناسی، این مسئله را «مکان کنترل» شما می‌نامد. افرادی با مکان «کنترل بیرونی» باور دارند که زندگی آن‌ها تا حد زیادی به ایمان، شانس یا سرنوشت بستگی دارد و به اصطلاح، «هرچه باید بشود می‌شود!» افرادی با مکان «کنترل درونی» نیز باور دارند که کنترل کاملی روی آینده دارند. آن‌ها مسئولیت کامل موفقیت‌ها و شکست‌هایشان را می‌پذیرند و معتقدند که توانایی کنترل هر چیزی، از آینده‌ی مالی گرفته تا سلامتشان را در اختیار دارند. مکان کنترل شماست که تعیین می‌کند شرایط را چگونه ببینید. شخصی را تصور کنید که به یک مصاحبه‌ی شغلی می‌رود. او شایستگی، تحصیلات و تجربه‌ی مورد نظر آن شرکت را دارد؛ اما چند روز پس از مصاحبه، تماسی دریافت می‌کند مبنی بر اینکه استخدام نشده است. اگر این فرد، مکان کنترل بیرونی داشته باشد، گمان می‌کند: «احتمالاً افراد شایسته‌تری برای این موقعیت درخواست داده‌اند و در هر صورت، شغل مناسبی برای من نبوده است.» اما اگر مکان کنترل درونی داشته باشد، به احتمال زیاد گمان می‌کند: «احتمالاً کارم خوب و تأثیرگذار نبوده. می‌دانستم که باید رزومه‌ام را دوباره بنویسم و مهارت‌های مصاحبه‌ام را بهتر کنم.»

چندین عامل برمکان کنترل شما تأثیر می‌گذارد. در این میان، تجربه‌های کودکی قطعاً تأثیرگذارند. اگر در خانواده‌ای بزرگ شده باشید که در آن سخت‌کوشی ارزشمند بوده، شاید بیشتر به سمت مکان «کنترل درونی» متمایل شوید، چون باور دارید که سخت‌کوشی نتیجه می‌دهد. هرچند اگر والدینتان در ذهنتان حک کرده باشند «نظر تو مهم نیست» یا «مهم نیست چه می‌کنی، دنیا همیشه تو را پایین نگه می‌دارد»، احتمالاً کنترل بیرونی را در وجودتان توسعه داده‌اید.

تجربه‌های شما در طول زندگی نیز بر مکان کنترلتان تأثیر دارند. وقتی سخت تلاش می‌کنید به موفقیت برسید، می‌بینید که کنترل زیادی روی نتیجه دارید؛ اما اگر احساس کنید هر چه می‌کوشید، کارها درست پیش نمی‌رود، احساس می کنید کنترل کمتری دارید.

در بسیاری از فرهنگ‌ها برای ایده‌هایی مثل «هر کاری را می‌توانی انجام بدهی؛ به شرطی که روی آن تمرکز کنی» ارزش قائل شده‌اند. درواقع، افرادی که حس می‌کنند کنترل زیادی روی اوضاع دارند، اغلب مدیرعامل‌های بزرگی می‌شوند، چون به توانایی خود در ایجاد تفاوت باور دارند. پزشکان دوست دارند بیمارانی با کنترل درونی قوی داشته باشند، چون در این صورت، هر کاری را برای درمان و پیشگیری از بیماری انجام می‌دهند. اما باور به اینکه همه‌چیز را می‌توانید کنترل کنید، ایرادهایی هم دارد.