کوه پنجم

ایلیا گفت؛《من به خداوندی خدمت کرده ام که اکنون مرا در دست دشمنان خود رها کرده است》

کاهن پاسخ داد؛《خداوند،خداوند است》.

ایلیا جواب داد؛《او به موسی نگفت که من خوبم یا بد.فقط خیلی ساده گفت من هستم. او همه ی آن چیزی است که در زیر آسمان وجود دارد ،برق درخشانی است که در خانه میسوزاند و دست انسان است که خانه را دوباره میسازد》.

حرف زدن تنها راه دور کردن ترس بود.هر لحظه ،ممکن بود سربازان در اسطبل را باز کنند و آن دو را در آنجا پیدا کنند و آنها مجبور شوند یکی از این دو راه را انتخاب نمایند . پرستش بعل خدای فینیقی ها و یا اعدام.

شاید کاهن میتوانست از دین خود خارج شود و به این آنها درآید و از مرگ حتمی نجات پیدا کند ،اما برای ایلیا هیچ انتخابی وجود نداشت.همه چیز به خاطر اشتباه خودش اتفاق افتاده بود و ایزابل تحت هر شرایطی خواستار مرگ او بود .

ایلیا گفت؛《یکی از فرشتگان خداوند مرا مجبور کرد تا با شاه اهب سخن بگویم و به او اخطار دهم تا زمانی که آنها بعل را می پرستند در اسرائیل باران نخواهد بارید.》.

ایلیا بعد از کمی مکث دوباره ادامه داد ؛《خداوند بسیار آرام عمل میکند،زمانی که خشکسالی تازه آغاز شده بود،شاهدخت ایزابل همه ی کسانی را که به خداوند وفادار مانده بود نابود کرد.》….